ทุกวันนี้เราใช้ความคิด 2 แบบ คือ แบบ ใช้เหตุผล และ แบบไม่ใช้เหตุผล
ว่ากันว่าแบบใช้เหตุผลเป็นการทำงานของสมองซีกช้าย เช่นการวิเคราะห์ การคำนวน  แบบไม่ใช้เหตุผลเป็นการทำงานของสมองซีกขวา เช่น การจินตนาการ การคิดที่ไม่ใช้เหตุผลรองรับ
และหากเราใช้ความคิดมากเกินความสมดุลของร่างกาย ใช้สมองข้างใดข้างหนึ่งมากเกินไป ปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพก็เกิดขึ้น เช่น มีอาการปวดหัว เครียด โรคกระเพาะ โรคนอนไม่หลับ หลับไม่สนิท จิตฟุ้งซ่าน หยุดความคิดไม่ได้

บริหารความคิดแบบง่ายๆ
ไม่ว่าจะเป็นงานศิลป์(สมองซีกขวา) หรืองานต้องวิเคราะห์เหตุผล งานคำนวน ล้วนต้องใช้สมาธิในการใช้สมองทั้งสองซีก การมีสมาธิขณะทำงานจะทำให้เกิดความผิดพลาดน้อย และหากรู้จักใช้สมองทั้งสองซีกสลับกันไปมา รวมถึงการฝึกใช้สมองส่วนกลางก็จะทำให้ร่างกายไม่เหนื่อยล้า เช่น คิดแล้วก็ลงมือปฎิบัติแล้วก็พักผ่อนแล้วก็จินตนาการ...  
แต่หากใช้สมองซีกซ้าย(ใช้เหตุผล)เป็นเวลานานๆประเภทคิด..คิด..คิด  อาจทำให้เกิดอาการ อ่อนเพลีย อ่อนล้าของสมอง เกิดอาการปวดหัวตึบๆ เป็นหนักๆก็จะเกิดอาการเครียด และหากเป็นบ่อยๆ บวกกับความกังวลโรคกระเพาะก็จะตามมา ที่เรียกว่า ความเครียดลงกระเพาะ.. ปวดท้องอย่างรุนแรง บางรายต้องนอนพักฟื้นให้น้ำเกลือในโรงพยาบาล และดูเหมือนว่า การดำเนินวิถีชีวิตแบบนี้จะนำผลกระทบต่อครอบครัว  
แล้วจะแก้ไขอย่างไร?
แก้ด้วยวิธีง่ายๆ ให้วางความคิดด้านการใช้เหตุผลลงเมื่อรู้สึกไม่ไหว..คิดไม่ออก ..อ่อนเพลีย อย่าดันทุรังคิด..ชีวิตอาจจะลำบาก โยนความคิดนั้นทิ้งไป หันไปทำงานที่ไม่ต้องใช้ความคิดแทน หากทำไม่ไหวอยู่ในระหว่างเวลาทำงาน อาจขออนุญาตนอนพักในห้องพัก หรือ ให้ใช้ความคิดของสมองซีกขวาเข้ามาแทนที่ โดยใช้จินตนาการให้ความเบาสบายเกิดขึ้น หาเพลงเบาๆฟังแล้วหลับตา ดูตัวอย่าง..  หรือ ถ้าอยู่บ้านก็หางานทำ งานที่เกี่ยวกับการใช้สมาธิ เช่น ทาสีบ้าน การทาสีบ้านจะทำให้เกิดสมาธิปิดกั้นการทำงานของสมองทั้งสองซีกอย่างได้ผล หรือเลือกงานอื่นๆที่ใช้สมาธิแต่ไม่ต้องต้องใช้ความคิด ลองดูนะครับ..)
 อาการที่กล่าวมาข้างต้นจะไม่เกิดกับผู้ทำงานด้านศิลปะที่ใช้สมองซีกขวาเลย แต่ไม่ได้หมายความว่า..การใช้สมองซีกขวาที่มากเกินไปจะไม่ทำให้เกิดผลร้าย แม้จะไม่ใช่อาการปวดหัว แต่จะเป็นอาการรื้อรังทางจิต 
บริหารสมองซีกขวา
อวัยวะส่วนไหนก็ตามในร่างกายของเรา ถ้าเราใช้งานมันบ่อยๆ หรือฝึกมันจนชำนาญแล้ว เพียงแค่ใจคิดมันก็พร้อมที่จะทำงานให้ทันที เช่นเดียวกันหากเราใช้สมองคิด(ซีกขวา)แบบคิดไม่เคยหยุด คิดแบบไม่ได้พักผ่อน คิดมาเป็นเวลานานหลายปี แม้ว่ามันจะไม่มีผลต่ออาการทางร่างกายโดยตรง แต่มันจะส่งผลต่อทางจิตของสมองซีกนั้น(ซีกขวา) นั่นคือ สมองซีกนั้นมันจะคิดของมันเอง ทำงานเอง..แม้ในยามนอนก็จะรับรู้ได้ ทำให้เกิดอาการนอนหลับไม่สนิท พอเคลิ้มก็คิด(ฝัน)ทันที ซึ่งการหลับไม่สนิทนี้ ก็คือการพักผ่อนไม่เพียงพอ และส่งผลกระทบต่อร่างกายอย่างเห็นได้ชัด เช่น อ่อนเพลียง่าย สายตาเสื่อมเร็ว ระบบย่อยอาหารทำงานไม่ดี และอาจกลายเป็นคนควบคุมความคิดไม่ได้ ทำให้ไม่มีสมาธิในการทำงาน
วิธีแก้ไข..
เมื่อมีอาการนอนหลับไม่สนิทเป็นเวลานาน เบื้องต้นเรามักจะไปพบแพทย์อายุรกรรม หรืออาจจะถูกแนะนำให้ไปพบแพทย์จิตเวช และได้รับยาในกลุ่มแอนไซตี้(ยาที่ทำให้ง่วง) ซึ่งแพทย์จะแนะนำว่าไม่ควรใช้ยานี้ติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน เพราะนอกจากจะทำให้ไม่ได้ผล(เกิดอาการดื้อยา)แล้ว ร่างกายยังต้องการเพิ่มบริมาณมากขึ้น ทำให้มีผลต่อระบบประสาททางสมองโดยตรงที่เรียกว่าไซด์เอฟเฟกส์ คือ อาจมีอาการมึนศีรษะเวียนหน้า หากท่านมีอาการแบบนี้ให้แก้ไขอีกวิธีหนึ่ง..ซึ่งก็เป็นวิธีที่นายแพทย์แนะนำมานั่นเอง คือ  
หาเวลาออกกำลังกาย หรือหางานทำที่ต้องใช้สมาธิมากๆ เช่น การทาสี การวาดภาพ ฝึกทำสมาธิแบบว่างเปล่าไม่ใช้สมองคิด 
สมาธิแบบไม่ใช้สมองคิดเป็นสมาธิแบบไหน?
เป็นแบบไหน.ก็ต้องลองฝึกปฏิบัติกันดูนะครับ กล่าวกันว่า สมาธิแบบไม่ใช้ความคิด ถือเป็นสมาธิแบบพักผ่อน ทำให้ร่างกายฟื้นฟูสดชื่น เช่น การกำหนดจิตให้อยู่กับลมหายใจเข้าออก หรือใช้บทสวด ร้องเพลง หรือ ฟังเพลง  ขณะที่ปฏิบัติหากเกิดความคิดเข้าแทรก ต้องรับรู้ว่ามีสิ่งเข้าแทรก และอย่าปล่อยให้ความคิดหรือสิ่งที่เข้าแทรกนั้นครอบครองใจพาไปจนเคลิบเคลิ้มหลงไหลแบบไม่รู้สึกตัว อาการแบบนี้แสดงว่าควบคุมจิตยังไม่ได้ จึงต้องหมั่นฝึกฝนบ่อยๆแม้จะยากในเบื้องต้น แต่ก็พบกับความสำเร็จได้ 
การฝึกสมาธิแบบไม่ให้ความคิดเข้าแทรก เป็นการฝึกสมองส่วนกลางให้ตื่นตัวเสมอ หากสมองส่วนกลางได้ถูกกระตุ้นให้ทำงานบ่อยๆ อาการรู้สึกตัวก็จะเกิดขึ้นได้ง่าย การควบคุมอำนาจจิตที่เลวร้ายในตัวตนที่เราไม่ต้องการ จึงไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป