"ศรัทธา"ที่เพียบพร้อมไปด้วยความรู้ที่แท้จริง จะนำจิตสู่การหลุดพ้นจากความหลงผิด และ "ศรัทธา"ที่ปราศจากความไม่รู้จริง จะนำพาจิตให้ยึดติดกับความเชื่อนั้น เมื่อสะสมมากขึ้นก็ยากที่จะควบคุมได้ เช่น เชื่อศรัทธาในวัตถุ เชื่อพิธีกรรมบางอย่าง

เรา(จิตรู้)ในสภาวะปัจจุบัน จึงควรหลีกเลี่ยงความเชื่อความศัทธาที่จะทำให้จิตตกต่ำ ทำให้จิตไม่ไม่สะอาด เพราะความศัทธายึดมั่นในสิ่งนั้นจะสะสมหรือฝังลงไปในจิตและเมื่อมีการเกิดใหม่ จิตดวงนั้นก็จะมีพฤติกรรมเหมือนเดิม เช่น จำความอาฆาตพยาบาท  จำความรู้ที่ผิดๆ หรือความหลงไหลที่ถูกผลักดันออกมา 

ดังนั้นในแต่ละความเชื่อศรัทธาต้องผ่านการวิเคราะห์ มีการพิสูจน์อย่างมีเหตุผล ให้เป็นไปตามกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ทั้งทางจิตและกายภาพ เรียกว่า ความศรัทธาที่แท้จริง(เป็นศรัทธาในองค์ความรู้ ไม่ใช่สิ่งงมงาย)

การศรัทธาในตัวบุคคลหรือศรัทธาในวัตถุ หรือแม้แต่ศรัทธาในนามธรรม เช่น เทพ ไม่ถือเป็นศรัทธาในองค์ความรู้ หากแต่เป็นความยึดมั่นถือมั่น  เป็นความเชื่อศรัทธาที่งมงายหรือเข้าใจผิด  เพราะในความเป็นจริง พิธีกรรมต่างๆ หรือ การจุดธูปเทียนขอพร การอธิฐาน คือการสั่งจิตตนเองให้ทำงานตามที่ต้องการ ความเชื่อที่เข้าใจผิดเช่นนี้  จะฝังลงในจิต และในการเกิดครั้งต่อไปก็ยังคงแสวงหาสิ่งนั้น หรือเชื่อสิ่งนั้นง่ายๆ เหมือนอย่างที่เห็นเช่นในปัจจุบันยากที่จะหมดสิ้นแม้จะอยู่ในยุคดิจิทัลก็ตาม